Pussy Riot; Zo begin je een revolutie

Pussy Riot ken je vast wel. Een Russische, feministische en politieke rockband die in Moskou met provocerende optredens actief is. De acties zijn veelal gericht op Poetin. Nadja Tolokonnikova heeft een boek geschreven over haar ervaring. Hoe het is om een lid te zijn van Pussy Riot, hoe het is om in een Russische gevangenis te moeten zitten en welk gedachtengoed ze mee wilt geven. Lees snel verder wat ik van het boek vond.

Pussy Riot; Zo begin je een revolutie – Nadja Tolokonnikova

Het boek is al in 2016 gepubliceerd. Ik heb het ook al een tijdje in mijn kast liggen en het is alweer een tijdje geleden dat ik het gelezen heb. Feminisme is iets waar nog steeds voor gestreden moet worden. Gestreden ja. Mannen en vrouwen hebben nog steeds geen gelijke rechten. Gek he? Niet door een vrouw bedacht hoor. Maar door een man, die zonder vrouw niet eens bestaan had. Maar goed, dat de wereld nu eenmaal op een bepaalde manier in elkaar zit, betekent niet dat je je alles passief maar moet laten aanmeten. En dat is precies waar dit boek over gaat. Activisme. Door vrouwen.

Flaptekst boek

Toen ze tien was, werd Nadja Tolokonnikova feministe, op haar zestiende ging ze filosofie studeren en op haar eenentwintigste was ze medeoprichter van Pussy Riot, de band die leven in de ultraconservatieve Russische brouwerij probeert te brengen. Na een optreden waarbij ze Poetin en de Kerk bespotten, worden ze bij een schijnproces tot twee jaar strafkamp veroordeeld.

Nadja zit die twee jaar bijna helemaal uit en ziet kans dit boek te schrijven. In een toegankelijke, aforistische en vrolijke stijl vertelt ze over de groep, haar jeugd en het strafkamp. Ze laat zien dat er nog een ‘ander Rusland’ bestaat, bevolkt met creatieve mensen die een andere samenleving nastreven. Tolokonnikova kwam er zelfverzekerder dan ooit uit, vastberaden om de macht nog effectiever te tarten. Haar boek is een wonder van kunst en rebellie.

Bron; http://www.atlascontact.nl/boek/zo-begin-je-een-revolutie/

Mijn ervaring met het boek Pussy Riot

De kaft is al vet. Laten we eerlijk zijn. Ik ben visueel ingesteld, en afgaande op de foto van het boek, belooft het veel goeds. Eigenlijk wil ik dan meteen ook een riot starten!!! Heel veel wist ik niet over Pussy Riot, behalve dan wat ik voorbij zag komen in het nieuws of op tv. Dat ze ballen hebben is wel duidelijk. Want wie openlijk tegen Poetin in durft te gaan moet geen angst hebben. Het boek is opgedeeld in zeven hoofdstukken plus inleiding. Het is geschreven als een soort dagboek. Kleine stukje tekst. Ik vind het hierdoor erg prettig lezen. Het houdt je scherp en het vermijdt onnodige informatie. Je voelt de woede, de machteloosheid en de kracht van Nadja. De kracht en liefde voor het activisme is groot. Dat moet ook wel om zo’n leven vol te houden. Je leest over de acties en protesten die ze organiseren en uitvoeren. Ik wist wel dat het niet fraai was om in Rusland een ander gedachtengoed dan Poetin na te streven en ik wist wel dat het niet fraai was om in een Russische gevangenis te zitten. Maar Nadja weet de keiharde realiteit zo te schetsen dat het ook binnenkomt.

Conclusie

Het is een boek dat ik iedereen kan aanraden. Ga het lezen!! Je leert een hoop over de ”regels” in Rusland. Hoe de regering over bepaalde zaken denkt. Hoe het is om in een Russisch strafkamp te moeten leven. Waarom Pussy Riot zo belangrijk is voor Rusland. Pussy Riot is geen platte actiegroep. Nadja is erg intelligent en ik denk dat daar ook de kracht ligt van de groep.

Maar na het lezen van dit boek gruwel ik van Rusland. Dat deed ik eerlijk gezegd al een beetje. Het land heeft geen enkele ontwikkeling doorgemaakt qua mensenrechten. Homoseksualiteit is verboden, (vrouwen)rechten is een vreemd begrip en het land wordt bestuurd door een dictator. Maar blijf vooral die tripjes maken naar Moskou en St. Petersburg. Even lekker cultureel doen toch?